Të udhëtosh nëpër botë do të thotë të njohësh vende që nuk i ke vizituar kurrë, qytete me të cilat lind një lidhje tepër e ngushtë saqë më pas ato shndërrohen në shtëpinë tënde të dytë. Të udhëtosh do të thotë të njohësh kultura që kurrë më parë nuk i ke njohur, historitë e popujve që çdo ditë pasurohen me ngjarje, njerëz pa të cilët asnjë vend, qytet apo histori s'do të kishte kuptim. Më pas vjen pjesa më e vështirë në jetën tënde, nostalgjia për të gjitha çfarë ke vizituar dhe parë. E përsëri merr rrugët e botës që të rikthehesh aty ku Jeta jote la shenja të pashlyeshme, ku krijoji, edhe pse për pak kohë, një pjesë të historisë tënde në madhështinë e historisë sonë. Të mos udhëtosh do të thotë t'ia mohosh vetes mundësinë që të jepet për t'u pasuruar me ndjesi, emocione, përjetime që vetëm kjo jetë të ofron. Këtë asnjë poet nuk mundet dhe duhet t'ia mohojë vetes.

Viaggiare nel mondo vuol dire conoscere Paesi che non hai mai visitato, città con le quali nasce una stretta amicizia, tanto da diventare la tua seconda casa. Viaggiare vuol dire conoscere culture mai studiate, storie dei popoli che ogni giorno si arricchiscono di vicende, gente senza la quale nessun Paese, città o storia avrebbe senso. Poi arriva il momento difficile della tua vita, la nostalgia di tutto quello che hai visto. E ancora ti metti in viaggio per le strade del mondo e fai ritorno là dove la tua vita ha lasciato segni indelebili, in cui - anche se per poco - ha creato una parte della tua storia nella maestosità della nostra Storia. Non viaggiare significa negare a te stesso la possibilità che ti si dà di arricchirti di sensazioni, emozioni, contemplazioni che solo questa vita ti offre. Nessun poeta può e deve negarlo a se stesso.
Questo libro è un viaggio in alcuni Paesi e la storia di quei giorni fra Italia, Grecia, Romania, Fyrom e Albania.